op de wijs van Tyrannich werck, vol archs ghedrongen
Souterliedeken psalm 41/42
Den Xli Psalm. Quem admodum deiderat cervus. Nae die wyse. Tyrannich werc vol archs ghedronghen
Recht als een hert
langt nae een fonteyne So dorstet myn siele
o heere God na dy, Tot minen God dorst
myn siel alleyne Wanneer so sal
ie comen u teghenwoordich by. Myn tranen waren
een spys voor my Dat seg ick vry Als sy haer spot
met my bedreven En spraken waer
is nu dyn God ghebleven?
|
Antwerps
Liedboek nr. 153 Een oudt liedeken.
Tyrannich werc vol
archs gedronghen
mi en twifelt niet noeyt erger quaet
dat ic oyt was van venus discipels ionghen
Dat maect mijn herte
al desperaet. Ick hebbe u verloren
mijn toeuerlaet Ic en weet niet
hoet gaet Alleen so blijve
ic boelken inder noot Want trouwe is nu
ter werelt doot Alle mijnen druck
moet ic nv ontbinden Hoe wel mi tvermaen
is leedt Gheenen troost en
can ic aen v gheuinden
Elders te soecken dat waer mi onghereedt
Noyt scherper snede
mijn herte doorsneet Och noeyt spere
so wreet Si heeft mijn herte
heel dooruloghen Ter eeren van v
schoon lief so wil ict gedoogen Gheen dinc ter werelt
en dunct mi so fel
dat mijn ionc herte also seere deert
Als dat si met een
ander bedrijft haer spel
die mijn ionc herte also seer begeert
Het is mijnder herten
een snijdende sweert Och
ic bens onweert
dat ic die alderliefste moet wesen schou
des sterue ic thien duysentich dooden nv |
Wee mi dat
ic oeyt was gheboren Ter droeuer tijt
ic die werelt aensach Dat
ic moet deruen die ic heb wtuercoren
dat is mijnder herten een swaer gelach
Ic mach wel roepen
o wy o wach Ende bedrijuen geclach
Coemt doot haelt
mi wten verdwijne Want langer te leuen
is mijnder herten pijne Schoon lief als
ic van deser werelt sal sceiden Ende ghi met eenen
anderen doet v geuoech Segt doch eens god
wil zijn siele geleyden
Hebbe ic also vele tis mi genoech
die noeyt dat pack van minnen en droech.
Oft en trock die ploech
der ialousien in swaer verdriet Ic rade v voor tbeste
\ sidyer niet en coemter niet.
|