De 2x5 bruidsmeisjes

SCENARIO van de kerkdienst, uitgezonden vanuit de Protestantse Kerk te Antwerpen op zondag 20 november 2005.
Thema: Wat staat ons nòg te wachten ! Over het aanjagen van angst en het voeden van vertrouwen. De 2x5 meisjes met hun lampen.. U kunt ook meteen naar de meditatie springen
De TV-dienst staat integraal op youtube:

 

up | home

4. samenzang: gezang 290: 1-4

Er is een land van louter licht
waar heilgen heersers zijn.
Nooit gaat de gouden dag daar dicht
in duisternis of pijn.

Daar is het altijd lentetijd,
in bloei staat elke plant.
Alleen de smalle doodszee scheidt
ons van dat zalig land.

Men ziet het veld aan de overkant
in groene luister staan,
als Israël ‘t beloofde land
zag over de Jordaan.

Maar ach de stervelingen staan
hier huiverend terzij
en durven niet op weg te gaan,
het duister niet voorbij.

6. ds: articulatie van het thema vanuit de tekst van het gezongen lied
Het verhaal gaat..., dat de dichter van het lied waarmee wij deze eredienst begonnen, There is a land of pure delight, Isaac Watts, dit gedicht gemaakt heeft, toen hij eens na een onrustige nacht vroeg was opgestaan en was gaan wandelen, langs de kust van Zuid-Engeland. Het was een grijze ochtend, nevels bedekten het land en als je richting zee keek kon je lucht en water nauwelijks van elkaar onderscheiden. Eén grijze soep.
Niet echt weer om vrolijk van te worden..
Terwijl hij echter langs de kust wandelde, begon de invloed van de zon langzaam merkbaar te worden. De nevels trokken op en de horizon werd wijder…
en opeens werd zijn blik getrokken… richting zee. Hij zag iets… daar... in de zee… Een gloed, een glans…
Het was het eiland Wight, dat langzaam uit de mist opdoemde, badend in het zonlicht…
Na dit beeld in zich te hebben opgezogen, keerde hij terug naar huis, zette zich aan de schrijftafel, en schreef in één beweging -aus einem Guss - dit lied over het land van louter licht...,
Het is er, maar we zien het niet, nog niet- want de nevels hangen nog om ons heen.. U snapt ‘m al wel denk ik..

7. samenzang vervolg aanvangslied: gezang 290: 5-6

Hing niet het wolkendek zo zwart
van twijfel om ons heen,
wij zouden ‘t land zien van ons hart,
dat ‘t hemels licht bescheen.

God, laat ons staan als Mozes hier
hoog in uw zonneschijn,
en geen Jordaan, geen doodsrivier
zal scheiding voor ons zijn.

8. gesproken kyriegebed
Laten wij bidden:
Heer, onze God,
Wij willen eerlijk zijn.
Wij vinden het moeilijk om te geloven... in dat land aan de overkant.
We zien het, soms, even, maar dan is het ook weer weg..
En denken we: was het geen gezichtsbedrog, wishful thinking...
Want dat wolkendek is dicht en de het juk van de vergeefsheid drukt vaak zwaar op ons.
…
Slagen wij er niet in om dat land te zien, enkel omdat wij niet durven vertrouwen op U ?
Omdat wij het duister niet voorbij willen gaan, niet volop in uw licht durven staan ?
Zoals we gezongen hebben ??
Is het daarom dat ons de eenheid des levens ontglipt ?
Heer, als dat zo is, vergeef ons dan onze klein-gelovigheid, onze kort-zichtigheid,
Vergeef ons dan dat wij ons zo gemakkelijk door het negatieve laten inpakken,
meer onder de indruk zijn van duistere dan van de lichte momenten in dit leven....

Maar toch, Heer... ook dan, als we proberen te geloven...
dan nog komt het ons vaak voor
dat het licht zo machteloos is .. als het duister zich breed maakt..
…
Haast u, o God, om ons te helpen,

9. doxaal orgel en sopraan : gezongen kyrie gebed: Eile, mich, Gott zu erretten (H. Schütz)
10. tafel levenswoord (Jesaja 40: 27-31 – Nieuwe Bijbelvertaling)
Jakob… (zegt de profeet tegen het volk dat neerzit aan babels stromen, de lier aan de
wilgen heeft gehangen en het heeft opgegeven…)
Jakob, waarom zeg je – Israël, waarom beweer je:
‘Mijn weg blijft voor de HEER verborgen,
mijn God heeft geen oog voor mijn recht’?

Weet je het niet? Heb je het niet gehoord?
Een eeuwige God is de HEER,
schepper van de einden der aarde.
Hij wordt niet moe, hij raakt niet uitgeput,
zijn wijsheid is niet te doorgronden.
Hij geeft de vermoeide kracht,
de machteloze geeft hij macht in overvloed.
Jonge strijders worden moe en raken uitgeput,
zelfs sterke helden struikelen,
maar wie hoopt op de HEER krijgt nieuwe kracht:
hij slaat zijn vleugels uit als een adelaar,
hij loopt, maar wordt niet moe,
hij rent, maar raakt niet uitgeput.

11. samenzang danklied: psalm 98: 1,4

WOORDDIENST: Wat staat ons nog te wachten ? (positieve articulatie)

12. gebed bij de opening van de Schriften
Laten wij bidden
Heer, het is zo druk in ons hoofd, ons hart is zo vol, ons leven zo vreselijk bezet...
met 1001 dingen...die wij nodig vinden, waar wij ons zorgen over maken...
maar die ons tegelijk ook gevangen houden en opsluiten in onszelf..
Heer, wij willen uw leerlingen zijn... wij willen, als Maria eens, aan uw voeten zitten en luisteren naar wat u te zeggen hebt.
over vele dingen maken wij ons druk, maar slechts één is nodig..
Daarom bidden wij Heer:
Maak ons stil van binnen…
Leer ons zwijgen om dat ene te verstaan..
En als wij dan toch menen te moeten spreken,
dat wij dan minder praten en meer zeggen,
om recht te doen aan uw heilig Woord,
uw veelzeggende, geladen taal....
in Jezus naam,
Amen.

13. tafel ds inleiding op de lezing uit de Apocal-ps en het daarbijhorende Schriftlied

Wat staat ons nóg te wachten ? Dat is het thema van deze kerkdienst.
Wat het antwoord is op die vraag, hangt eigenlijk af van hoe we die vraag stellen
Angstig of vol vertrouwen..
In het eerste geval klinkt ze dan ongeveer zo: Wat staat ons nòg te wachten ?
‘Wat nog ?!!’: Na nine-eleven, na de oorlog in Irak, na tsunami en orkanen ?
En dan heb ik het nog niet over oorlogen, hongersnoden, vluchtelingenstromen, brandende voorsteden etc..
Wat komt er nòg ?
Angst is eigenlijk iets heel raars: Ze voedt namelijk zichzelf.
Wie met angstige ogen kijkt, wordt al maar banger en… als je dan die angst dan gaat proberen te onderdrukken groeit ze nog harder…
Lastig om hier uit te komen… een soort vicieuze cirkel..
Het enige wat je eigenlijk kunt doen, is proberen uit deze vicieuze cirkel te stappen…
door het radicaal over een andere boeg gooien… Door de tegenpool van de angst, het vertrouwen, op te gaan zoeken…
Dus in plaats van wanhopig de angst te bestrijden (waardoor ze vermeerdert)
het vertrouwen gaan versterken...
Dus in plaats van angstig vragen: Wat staat ons nog te wachten ?
nieuwsgierig en vol vertrouwen vragen: : Wat zou ons nog allemaal te wàchten staan ?
Aan goede dingen: verzoening die tot stand gebracht wordt, verhoudingen tussen mensen die gaan kloppen, wonden die geheeld worden, dingen die opgebouwd worden: een nieuw begin, een nieuwe hoop, een nieuwe liefde..
Die zijn er ook, hoor, wel degelijk.
We verwaarlozen ze echter zo gemakkelijk, strepen ze weg tegen de negatieve dingen.

De bijbel leert het ons andersom te doen.
Niet dat we de negatieve dingen moeten ontkennen, neen dat zeker niet, maar we moeten ons er niet door laten imponeren, want er is niet alleen veel goeds…, neen het goede zal uiteindelijk het kwade verre overtreffen !
De apostel Paulus schrijft: Ik ben er zeker van dat het lijden van de tegenwoordige tijd…niet opweegt tegen de heerlijkheid die over ons geopenbaard zal worden.

Het meest monumentaal heeft echter de apostel Johannes deze hoop, dit oervertrouwen geschetst aan het einde van het laatste bijbelboek, de allerlaatste bladzijden van de bijbel dus.
Na allerlei apocal-ptische toestanden te hebben geschilderd, angstaanjagend soms, komt dan de als klap op de vuurpijl,... niet de totale ondergang, maar de totale vernieuwing van hemel en aarde… rondom de troon van Christus, het lam Gods.
Wij luisteren naar de beschrijving ervan en daarna zingen wij ons verlangen ernaar uit met de woorden van een prachtig oudengels lied: Hierusalem, m- happie home…

14. tafel lector : lezing Openbaring 21:1- 7 (Vertaling NBG 1951)

15. Schriftlied: Jeruzalem mijn vaderstad, gezang 265
Dit lied wordt in beurtzang met het orgel gezongen… terwijl beelden van Van Eycks ‘de aanbidding van het Lam Gods’ te Gent worden getoond

16. ds. tafel: inleiding Evangelielezing
Ver weg, lijkt dat nog, die nieuwe hemel, die nieuwe aarde, het koninkrijk Gods, het nieuwe Jeruzalem, allen thuis gebracht rond het lam Gods... Een beetje onwezenlijk zelfs, dat visioen. Maar vergis u niet.....
Johannes heeft niet alleen een visioen. hij is ook een man met visie.
Hij biedt een doorkijkje.... door het duister van de tijden laat hij zien dat in de verte er een land is van louter licht….
En eens je dat gezien hebt, verandert je blik ook op dat duister dat er tussen ligt… op de wereld… op het heden !
Het is dus niet de bedoeling dat je zegt: Mooi, dat komt dan straks. We zullen wel zien dan.
Neen… het is de bedoeling dat wat je gezien hebt… de toekomstige dingen dat die zouden doorwerken in het heden. Uitzien naar betekent nu reeds op weg gaan naar...
Dat is toch ook zo als je in verwachting bent… van een kindje.
Dan ga je toch ook niet zitten afwachten.. Neen, dan ga je je leven nu al inrichten met het oog op wat komt
De toekomende tijd trekt ahw aan de tegenwoordige tijd en probeert die te bepalen.
Precies zo is het met het visioen van de nieuwe hemel en de nieuwe aarde ook..
Die trekt aan deze aarde !
De evangelielezing focust hierop. Jezus is daar aan het woord. Ook hij heeft het over dat vergezicht, dat visioen... Hij gebruikt er echter een ander beeld: het beeld van een bruiloftsfeest.
En vervolgens zoomt hij in op de bruidsmeisjes…
Die zijn er niet voor de sier, neen, die hebben een voorname taak vlak voor het feest begint: Zij moeten namens de bruid de bruidegom tegemoet gaan als hij haar komt halen…
Alleen, wanneer hij komt, dat weet je nooit. We zijn hier namelijk in het Oosten.
Daar begint de huwelijksplechtigheid met het bezoek van de bruidegom aan de familie van de bruid om de laatste punten en kommas van de huwelijksvoorwaarden vast te stellen.
Op z’n oosters, dus .. dat wil zeggen, met veel plichtplegingen, eten, drinken, geschenken en complimenten over en weer.... en een eindeloze onderhandeling over de bruidschat.
Dat laatste was een ritueel geworden met zwaar s-mbolische betekenis:
Hoe langer de onderhandelin­gen, des te waarde­voller werd de bruid geacht zowel in de ogen van de eigen familie als in die van de bruidegom...
Dat kon zelfs wel eens de hele dag duren… In uitzonderlijke gevallen werd het zelfs wel eens avond.. voordat de bruidegom z’n bruid kon gaan halen…
Dus: als je als vriendin van de bruid bent gevraagd om de bruidegom een eindje tegemoet te gaan om hem met reidans en zang te begeleiden naar het bruidsvertrek.. dan neem je maar beter je lampen mee… anders zit je daar maar in het donker.
Kijk nog een kruikje… Ook maar beter meenemen.
Voor de lampjes die de kinderen nu gaan maken...
Wie weet kun je die nog gebruiken .. Kom maar naar voren..

Dominee gaat de kansel op.
17. lector – tafel : Lezing Mattheus, hoofdstuk 25: 1-12 (Nieuwe Bijbelvertaling)
Wij lezen het evangelie naar de beschrijving van Mattheus, hoofdstuk 25: 1-12

18. Kansel ds. korte bezinning als overgang naar-
Klopt en u zal worden opengedaan.. zegt Jezus elders…
Hier wordt geklopt en de deur blijft dicht.. !
“Het is zaliger te geven dan te ontvangen…” zegt Jezus…
Hier weigeren de meisjes te delen wat ze hebben…
U merkt het. Er zitten een paar gemene haken en ogen aan dit verhaal.
Nu, t is natuurlijk een gelijkenis… Dat wil zeggen: het gaat eigenlijkover iets anders dan het vertelde. Een gelijkenis is nooit zomaar een verhaaltje uit het dagelijks leven.
Neen : een element uit een gewoon gebeuren – hier dus dat je nog al eens lang moet wachten op de bruidegom – wordt eruitgelicht, en vervolgens uitvergroot om iets duidelijk te maken over God en hoe hij ons leven ziet…
Daarover straks meer in de preek…
Ik wil nu slechts één ding naar voren halen, voordat ik aan de muziek het woord geef:
Alle 10 bruidsmeisjes vallen in slaap… de 5 dwazen, maar ook de 5 wijzen !
Dat is een behoorlijk ontnuchterend begin.
Niemand moet denken dat hij op eigen kracht – wakende – het einde van de nacht wel zal halen… als u begrijpt wat ik bedoel…
We zullen allen uit onze slaap gewekt moeten worden… opgewekt moeten worden…
allemaal… dwazen en wijzen :
Opstaan uit je lethargie, uit je slaap, uit jevertwijfeling, .. uit de dood !
want Christus zal over u lichten !

19. doxaal (orgel, bas, sopraan) geestelijk concert deel 1 (eerste en tweede vers) Op waakt op, zo klinkt het luide...

20. kansel ds. meditatie
Fantastisch hoe de dichter en meesterzanger Philipp Nicolai in dit klassieke lied allerlei verwante bijbelse beelden haasje over laat spelen en er zo in slaagt de gelijkenis van de bruidsmeisjes een enorm rijke betekenis te geven.
De hele Schrift – inclusief eeuwen kerkelijke uitlegtraditie… klinkt er in mee.
Ik kan daar nu niet op in gaan, u moet het maar eens rustig nalezen.
Hij doet dat natuurlijk omdat gewone woorden te kort schieten om het grote goed te beschrijven dat ons te wachten staat… en om hetgrote verlangen uit te drukken om daarin te mogen delen: de vreugde van het feest dat God voor ons in gedachten heeft !
Bruid en bruidsmeisjes zien er samen naar uit...
Sion en de kerk: vol verwachting klopt hun hart..
Alhoewel:
zie ze daar nu liggen, slapend… met hun sputterende lampjes naast zich..
bijna uit, bijna afgelopen..
En zie ze dan vervolgens verrast opspringen… als de roep toch nog klinkt:
Opstaan, wakker worden !
Hij is er, Hij op wie gij wacht.
Hij komt er aan !
Wie ?
de ware Jakob, natuurlijk ! Wie anders ?
Die ene mens, die Adams val ongedaan maakt… Ctrtl-Z van de geschiedenis.
Christus koning !
De Heer doet weer van zich horen…. die al eens eerder heeft laten zien, hoe je waken moet in de nacht, hoe je het vuur van het geloof kunt laten branden… die zelfs heeft laten zien hoe je sterven kunt, zonder door de dood overwonnen te zijn !
Die, dus, die Heer, komt er aan.
En als hij komt – de opgestane Heer, dan wordt het tijd om ook zelf op te staan en hem tegemoet te gaan.
Maar.. oh schrik : De lampen !
Je kunt het licht der wereld toch niet zonder licht tegemoet gaan ?!
Zie ze prutsen aan de lonten…
zie ze in de weer om die walmende vlaspit weer aan de gang te krijgen..
Het lukt niet, want … want de olie is op…
En dan wordt eindelijk duidelijk waarom sommigen van hen wijs en anderen dwaas worden genoemd.
Sommigen hebben van tevoren zich er al op ingesteld dat het wel eens een lange nacht van waken zou kunnen worden… Dus hebben ze extra olie meegenomen.
Daarin ligt hun wijsheid… in hun nuchter realisme… èn in hun vast vertrouwen dat het wachten niet voor niets zal zijn !
De andere meisjes daarentegen hebben gedacht, ach het zal allemaal zo’n vaart wel niet lopen, we trekken ons plan wel. en: misschien komt ie niet eens. !
Zij hebben zowel de lengte van de nacht als de betrouwbaarheid van de bruidegom onderschat en dat breekt ze nu zuur op..
Ze worden wel gewekt, en ze proberen het nog wel in zeven haasten goed te maken, maar tussen deze meisjes en de bruidegom wordt het nooit meer iets…
Het is te weinig te laat !
Weg zijn de 5 meisjes met hun lampjes brandend in de nacht.. zingend in reidans, gaan ze de bruidegom tegemoet voor het grote feest in ‘s hemels zalen.
De overige meisjes blijven in het duister achter…, verdwaasd.
En als ze dan nakomen, zegt de bruidegom dat hij werkelijk niet weet, wie zij zijn..
Ze komen er niet meer in.
Dat is hard – zeiden we
Maar t is tegelijk duidelijk, dat het Jezus in deze gelijkenis precies om dit punt te doen is;
Juist dit weerbarstige moment in de gelijkenis.. wordt speciaal belicht en uitvergroot…
Jezus wil daarop dus de aandacht vestigen
Dat harde gegeven dus…. dat je ten diepste, tenslotte, zèlf moet instaan voor je leven , voor wat je gedaan hebt…. en voor je nagelaten hebt.
Als het er opaan komt in je leven, moet je er zelf klaar voor zijn… kun je je achter niemand meer verschuilen.
De extra-olie is niet overdraagbaar !
Een ‘wijs’ mens beseft dat. Hij bereidt zich daarop voor.
En zelfs als hij het duister niet aankan, en in slaap valt… dan nog is hij – innerlijk – er klaar voor… voor het feest !

Een ‘dwaas’ mens is degene die eigenlijk diep in z’n hart gezegd heeft:.. ik geef het op: de hoop dat Hij komt.. en daarmee ook het geloof, dat het ooit nog wat zal worden met deze wereld..
Daarom kan het ook nooit iets worden tussen hen en de Bruidegom…
want de bruidegom is het chiffre dat er wel hoop is voor de wereld…
Hij belichaamt zo te zeggen die hoop, die verwachting… Hij is die hoop.
En je hebt enkel iets met Hem, met de bruidegom, met Jezus Messias… als je ook zelf iets hebt met die hoop en durft vertrouwen, dat Hij komt… en dat als Hij komt dat Hij dan zal afmaken waarmee hij begonnen is…
En als je dat gelooft, dan ga je ervoor… je leven lang.
Dat je het niet altijd volhoudt… dat is wat anders…
Dat je onder druk van het duister bezwijkt, moe wordt, moedeloos, aangevochten…
ja zelfs inslaapt… het lijkt wel alsof de bruidegom dat al vermoed heeft..
Opvallend genereus wordt hieraan voorbijgegaan in deze gelijkenis,
Het wordt niet eens genoemd, het is al vergeven… als de heraut komt te middernacht.
God weet wel dat wij maar mensen zijn…
Ik vat samen:
extra-olie meenemen, dat is enerzijds dat je niet naïef bent , het duister niet ontkent, juist niet, Je beseft dat het wel eens lang kan duren, maar anderzijds… laat je je door dat duister en het lange wachten niet ontmoedigen;
Je bereid je toch voor op het feest.. Je blijft pelgrimeren !

Dat is het wezen van het geloof en van de hoop … het blijven vertrouwen…
Een levenswerk is dat, en een levenshouding
Laten wij dus wijs zijn…en net als de wijze meisjes eerst in nuchter realisme vast stellen dat het niet zo’n fraaie wereld is waarin wij leven… Laten wij ons daarop voorzien en ons wapenen tegen de aanslag die dat doen kan op ons moreel… Door ons te oefenen in vertrouwen.. zolang het kan… want we zullen het nog nodig hebben…
En laten we tegelijk met diezelfde meisjes het nooit opgeven, dat geloof in de Heer, die komen zal en de wereld zal richten in gerechtigheid… het vertrouwen dat zijn heerlijkheid ons het lijden in één klap doet vergeten..
Maar wacht eens even … nu met beide benen op de grond: Da’s makkelijk gezegd, maar hoe doe je dat ? je oefenen in vertrouwen…
Wel je oefent het – t is niet anders – in de praktijk… door het te proberen, door het te wagen,
zó te leven, in vertrouwen..
Maar.. net als de angst gevoed wordt door zichzelf – maar nu ten goede, positief – groeit ook het geloof door te geloven…

Dat wil zeggen: Door daadwerkelijk vol vertrouwen in het leven te staan, zal het vertrouwen in het leven groeien.
Ik ben er heilig van overtuigd, dat het leven zo in elkaar steekt, dat het zich opent voor wie er vol vertrouwen op in durft gaan.
Ik geloof ook dat je als het ware met het leven zelf beloond wordt als je dat waagt.
Het leven wordt er rijker door – niet perse makkelijker: rijker, dieper. .. het krijgt eeuwigheidswaarde… het wordt ‘eeuwig leven’.
Want , zoals de profeet al wist:
Zij die vertrouwen zullen nimmer beschaamd worden !
Halleluja !

21. doxaal (orgel, bas, sopraan) geestelijke concert deel 2 ( Tertius versus)

ANTWOORDDIENST: Wat kunnen wij dan doen, wat wordt er van ons verwacht ?
22. kansel ds. na een korte introductie een parafrase van de apostolische geloofsbelijdenis
Wat kunnen wij nu doen , om ons vertrouwen in te oefenen, om a.h.w. een voorraadje olie aan te leggen.
We zouden kunnen beginnen met het eerst eens te geloven, ècht te geloven, er op te vertrouwen, dat dàt ons te wachten staat- tegen al het andere in.
Opstaan dus en op weg gaan door de nacht, met brandende lampen, achter de bruidegom aan..
Laten we dat ook maar gewoon doen. Opstaan uit onze banken,
voor God gaan staan en Hem rechtuit zeggen:
God ik heb fiducie in u, ik vertrouw op u.
Laten we kortom ons geloof belijden in de 3-enige God. en we doen dat deze keer met een parafrase van het aloude apostolicum .
men staat recht
geloofsbelijdenis
Ik vertrouw op God, door niemand gezien en toch steeds aanwezig.
Ik verlaat mij op hem als op de meest liefhebbende van alle vaders en moeders.
Hij doet wel niet alles wat zijn kinderen hem vragen,
maar zal geen van hen ooit laten vallen.
Net als de maker in wat hij gemaakt heeft
en de dichter in zijn gedicht
herken ik Hem in al wat bestaat.
Ik richt mij altijd weer op Jezus Christus, het kind van Maria,
die als geen ander naar zijn Vader aardt..
Hij heeft laten zien wat God voorheeft met deze wereld en hoe wij zouden moeten leven.
Onder het regime van Pontius Pilatus is hij opgepakt en op last van aardse rechters vermoord, aan een kruis geslagen en daarna in stilte begraven.
Maar hij vertrouwde op God en God heeft hem niet in de steek gelaten !
Op de derde dag was Hij terug meer levend dan ooit te voren.
Sindsdien heeft hij bij God een bevoorrechte plaats
en is Hij de toetssteen,
waaraan wij meten wat goed en verkeerd is
en welke weg toekomst heeft en welke niet.
Bij al wat ik doe laat ik mij leiden door de geest van God,
die in Jezus zichtbaar is geworden.
In die geest ga ik op weg
en weet mij verbonden met allen die zich in Hem herkennen,
nu, in het verleden en in de toekomst.
En ik geloof in de bevrijding uit de macht van het kwaad,
in liefde die sterk is als de dood
en in een eeuwig leven. Amen.

24. tafel ds. God danken en bidden - korte gebeden.. stilte-gezamenlijk Onze Vader
In deze gebeden is in principe een stil gebed voorzien, en een gezamenlijk Onze Vader. Bij wijze van verkorting kan dit laatste worden weggelaten.
Wat ook een uitstekend middel is om dat vertrouwen te voeden.. Is te bidden...
Bidden ' je voor God stellen netzolang tot je het met God eens begint te worden…
Bidden ' Je persoonskern, je ziel, zo vormen dat ze durft vertrouwen…
In een publiek gebed is dit minder intens, maar zeker in het persoonlijk stil gebed mogen we ons hierin oefenen
Laten wij bidden.
Heer onze God, barmhartige vader..
Nog maar eens komen wij tot U…
niet om U te vertellen wat u allemaal doen moet. dat weet u wel, zelfs beter dan wij.
Neen, om te vragen of u ons wilt helpen om van uw beloften te leven, op uw Woord te bouwen, op U te vertrouwen..
Laat ons vertrouwen dan ook niet beschaamd worden, o God
Dat de diepe nacht die ons omringt… ons nooit definief in de greep krijgt, bidden wij
Dat de vermoeidheid die ons overvallen kan… niet ten dode zal zijn.
Dat de twijfel die aan ons knaagt… nooit tot vertwijfeling wordt
Dat vragen wij u…
…
En dat het het kwaad niet zal heersen op aarde…. Perk het in !
Dat initiatieven van vrede, verzoening, heelmaking… kans van slagen krijgen.
in t klein en in t groot
Geef wijsheid aan regeerders en bestuurders… dat er vrede zal zijn in onze dagen, en recht.
…
God, uw rijk komt… wij geloven het.
Uw Zoon komt… wij rekenen er op.
Dat onzerzijds het vuur altijd moge blijven branden…
dat vragen wij…
en wij zouden nog zo veel meer willen zeggen…
maar vinden de woorden niet..
Dat de stilte ze tot bij U moge dragen
…
[Eventuele verkorting : Heer, hoor ons gebed en neem onze dank aan, om Christus wil, amen]

Verenigd met heel uw kerk, met al de uwen, in hemel en op aarde…
loven wij, God van liefde, uw Naam,
zegenen wij, God van genade, uw glorie,
en prijzen wij, God van belofte, uw trouw…
door Jezus Christus uw Zoon, onze Heer,
die met u en de heilige Geest, een enig God leeft en regeert tot in eeuwigheid..
en die ons leerde bidden.:
Onze Vader, Die in de hemelen zijt.
Uw Naam worde geheiligd.
Uw Koninkrijk kome.
Uw wil geschiede, gelijk in de hemel alzo ook op de aarde.
Geef ons heden ons dagelijks brood.
En vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren.
En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze.
Want van U is het Koninkrijk, en de kracht, en de heerlijkheid,
tot in eeuwigheid, amen.

25. tafel ds.
Laten wij dan op weg gaan, met de lamp die brandt vol van het vuur van de hoop… op God.
want we zijn weg naar onze bestemming.. een ieder op zijn of haar manier…
Afin: zoals we in het lied zongen in het begin.
Van alle kanten komen zij
de lange lanen door
het is een eindeloze rij
de kinderen gaan voor !
Kijk maar…

kinderen komen binnen met de lampionnetjes terwijl wij zingen..
26. samenzang 'Give me oil in m- lamp' 2 coupletten (+ chorus)

27. tafel ds. samenvattend woord
Ik heb al genoeg gezegd... Er is nog één ding.
De lamp brandende houden kan ook heel concreet door het licht in de wereld te bevorderen door te delen wat je hebt… Als het de laatste dingen betreft is dat mischien niet van toepassing, zoals in de gelijkenis, maar in ons gewone leven is het wel degelijk een christenplicht: God dienen met je bezit door te delen wat hebt met hen die het minder getroffen hebben..
Omdat geldinzamelen niet zo interessant is voor de TVkijker doen we deze keer na de dienst..Bij het buitengaan kunt u uw gave kwijt voor het Protestants Sociaal Centrum te Antwerpen.
Laten wij tenslotte rechtstaan en nog een keer een lied zingen…
Wie zingt bidt dubbel… Een puike manier dus om je het geloof eigen te maken …en het vertrouwen te voeden..

28. samenzang slotlied: gezang 63: De Heer verschijnt te middernacht-, 1, 4 en 5
tekst: J.C. Rube, vertaling M.C. Postema, melodie: Johann Crüger

De Heer verschijnt te middernacht !
Nu is nog alles stil,
maar zalig hij die toch reeds wacht
en Hem begroeten wil.

Zijn onze lampen wel gereed
en branden ze wel goed,
zodat, als Christus binnentreedt,
Hij waardig wordt begroet ?

De Heer verschijnt te middernacht !
Nu is nog alles stil.
Zalig, die toch geduldig wacht
en Hem begroeten wil.

 

29. tafel ds. zegen
iedereen staat recht
Verheft dan uw harten tot God en weet u op uw verdere levensweg altijd gedragen door de zegen des Heren:

De genade van onze Heer, Jezus Christus,
en de liefde van God,
en de gemeenschap van de Heilige Geest,
zij en blijve met u allen.
30. samenzang : gezang 456: 3
tekst: J. Gossner, vertaling Jacqueline van der Waals, melodie Christian Gregor
31. bij de tafel: handdruk ambstdrager

ambtsdrager gaat de dominee voor naar achteren waar de koffie klaar staat
De rest van de kerkeraad volgt,
daarna het kerkvolk, onderwijl..
32. orgel: speelt een sortie / mensen drinken koffie / ollecte bij de uitgang bestemd voor Protestants Sociaal Centrum.