OUDERS EN KINDEREN

Mensen hebben wortels, niemand begint vanuit het niets. Altijd is er een oudere generatie die met zorg (bezorgd, overbezorgd, zorgelijk, zorgzaam) heeft gekeken naar de nieuwe generatie en heeft gedacht: Wat moet dat worden? Altijd stonden de jongeren van ongeduld te trappelen om het nu zelf te doen, zonder het wakend oog van de ouderen. Eeuwenlang was dit een herhaling van ongeveer dezelfde zetten, omdat de wereld slechts traag veranderde. Een boer in de 18^de eeuw kon zich nog steeds herkennen in de landbouwer uit bijbelse tijden. Opvoeden was doen wat jouw ouders ook gedaan hadden.

Dat is nu wel anders. Sinds de industriële revolutie is de wereld in een stroomversnelling geraakt. En nog nooit is de wereld zo snel ver­anderd als in de tweede helft van de vorige eeuw. Het gevolg is dat niemand zijn kinderen nog kan opvoeden zoals hijzelf is opgevoed en dus eigenlijk niemand meer weet aan welke eisen de volwassenen van morgen zullen moeten voldoen.

De illustraties bij dit hoofdstuk zijn gezinnen uit verschillende perioden van de geschiedenis.

Vergelijk ze, probeer overeenkomsten en verschillen te vinden.

1                    Romeins gezin (3^e eeuw n. Chr.).

2                    Thomas Morus en zijn gezin (16^e eeuw).

3                    Een huishouden van Jan Steen (17^e eeuw).

4                    Jantje (zag eens pruimen hangen) en zijn vader  (19^e eeuw).

5                    De ‘Kennedy’s’ (20^e eeuw).

6                    facebookgeneratie (21^ste eeuw).

[wa zie je? wie staan er op ? welke sfeer? en dan:]

Wat merk je op aan de manier waarop ouders en kinderen zich ten opzicht van elkaar verhouden? Wat is er veranderd?

gebaseerd op: W. ter Horst, Het Woord en de Kerk 4 (illustraties geupdated)