Rondeau parfait	Volmaakt Rondeel
À ses amis après sa délivrance	vertaling Dick Wursten, 1 mei 2024
En liberté maintenant me pourmène, Mais en prison pourtant je fus cloué : Voilà comment Fortune me démène, C’est bien, et mal. Dieu soit de tout loué.	Als een vogel zo vrij, trek ik de wereld in, toch zat ik vast geketend in ‘t gevang: Zo zie je, hoe grillig het lot mij leidt, nu eens goed, dan slecht. God zij geprezen.
Les Envieux ont dit, que de Noé N’en sortirais : que la Mort les emmène. Malgré leurs dents le nœud est dénoué. En liberté maintenant me pourmène.	Kwaadwilligen zegden dat ik voor Kerst er niet uit zou geraken: Val dood ! Karsetandend, maar de knoop is ontward. Als een vogel zo vrij trek ik de wereld in.
Pourtant si j’ai fâché la Cour romaine, Entre méchants ne fus oncq alloué : Des bien famés j’ai hanté le domaine : Mais en prison pourtant je fus cloué.	En als ik ze in Rome heb geërgerd, Dan niet omdat ik schurken vereerde, Ik verkeerde met mannen van goede naam, toch zag ik vast geketend in ‘t gevang.
Car aussitôt que fus désavoué De celle-là, qui me fut tant humaine, Bientôt après à saint Pris fus voué : Voilà comment Fortune me démène.	Want meteen nadat zij mij liet vallen die mij als mens zo lief was, zo nabij, Werd ik aan sinte Cachot gewijd: Zo zie je, hoe grillig het lot mij leidt.
J’eus à Paris prison fort inhumaine : À Chartres fus doucement encloué : Maintenant vais, où mon plaisir me mène. C’est bien, et mal. Dieu soit de tout loué.	In Parijs zat ik in de cel, onmenselijk, In Chartres, met zachte hand vastgeketend. Nu ga ik waar mijn welbehagen mij leidt. Nu eens goed, dan slecht. God zij geprezen.
Au fort, Amis, c’est à vous bien joué, Quand votre main hors du pair me ramène. Écrit, et fait d’un cœur bien enjoué, Le premier jour de la verte Semaine, En liberté.	Kortom, mijn vrienden, goed uitgespeeld: jullie onovertroefbare hand bracht mij terug. Gedaan, en geschreven, met een vrolijk hart, De eerste dag van de bloeimaand mei, Als een vogel zo vrij.