Souterliedeken psalm 41/42

Den Xli Psalm. Quem admodum deiderat cervus.

Nae die wyse. Tyrannich werc vol archs ghedronghen

Recht als een hert langt nae een fonteyne

So dorstet myn siele o heere God na dy,

Tot minen God dorst myn siel alleyne

Wanneer so sal ie comen u teghenwoordich by.

Myn tranen waren een spys voor my

Dat seg ick vry

Als sy haer spot met my bedreven

En spraken waer is nu dyn God ghebleven?

Antwerps Liedboek nr. 153 Een oudt liedeken.

Tyrannich werc vol archs gedronghen

mi en twifelt niet noeyt erger quaet

dat ic oyt was van venus discipels ionghen

Dat maect mijn herte al desperaet.

Ick hebbe u verloren mijn toeuerlaet

Ic en weet niet hoet gaet

Alleen so blijve ic boelken inder noot

Want trouwe is nu ter werelt doot

Alle mijnen druck moet ic nv ontbinden

Hoe wel mi tvermaen is leedt

Gheenen troost en can ic aen v gheuinden

Elders te soecken dat waer mi onghereedt

Noyt scherper snede mijn herte doorsneet

Och noeyt spere so wreet

Si heeft mijn herte heel dooruloghen

Ter eeren van v schoon lief so wil ict gedoogen

Gheen dinc ter werelt en dunct mi so fel

dat mijn ionc herte also seere deert

Als dat si met een ander bedrijft haer spel

die mijn ionc herte also seer begeert

Het is mijnder herten een snijdende sweert

Och ic bens onweert

dat ic die alderliefste moet wesen schou

des sterue ic thien duysentich dooden nv |

Wee mi dat ic oeyt was gheboren

Ter droeuer tijt ic die werelt aensach

Dat ic moet deruen die ic heb wtuercoren

dat is mijnder herten een swaer gelach

Ic mach wel roepen o wy o wach

Ende bedrijuen geclach

Coemt doot haelt mi wten verdwijne

Want langer te leuen is mijnder herten pijne

Schoon lief als ic van deser werelt sal sceiden

Ende ghi met eenen anderen doet v geuoech

Segt doch eens god wil zijn siele geleyden

Hebbe ic also vele tis mi genoech

die noeyt dat pack van minnen en droech.

Oft en trock die ploech

der ialousien in swaer verdriet

Ic rade v voor tbeste \ sidyer niet en coemter niet.