Het protestantisme in 400 woorden
[up]
Protestanten zijn christenen
Als in
België iemand zegt: ‘ik ben christen’, dan bedoelt hij bijna altijd: ik
ben rooms-katholiek. Toch zijn er wereldwijd meer dan een miljard ‘christenen’
die niet rooms-katholiek zijn. En hiervan is ongeveer de helft (dus 500.000.000)
‘protestants’. Je zou kunnen zeggen: het christendom is een heel uitgebreide
familie, waartoe ‘rooms-katholieken’, ‘orthodoxen’ en ‘protestanten’ behoren. En
zoals dat in de beste families voorkomt, er is wel eens ruzie.
Protestanten erkennen enkel de Bijbel als gezaghebbend
Een
heel hevige ruzie was er in de 16e eeuw. Dat begon toen een vrome
katholieke monnik, Martin Luther, 95 stellingen publiceerde tegen de ‘aflaat’.
Daarin kritiseerde hij het gebruik in de toenmalige Kerk dat je fouten die je
gemaakt had ook met geld kon afkopen. Hij vond dat on-bijbels. In het debat dat
volgde, kwam er een fundamenteel meningsverschil naar boven: Wie heeft het nu
eigenlijk voor het zeggen in de Kerk? Luther beriep zich op de Bijbel tegen
de kerkleiders. Die accepteerden dat niet en zetten Luther uit de Kerk. Daar
kwam zoveel protest tegen dat de Kerk scheurde. Een deel van de (m.n.) Duitse
christelijke geloofsgemeenschappen (kerken) ging door – zonder de zegen van Rome. Zij noemden zich
‘Evangelisch’ of ‘Protestants’. In de Franstalige wereld volgden later nog een
anderen. Die noemden zich meestal ‘hervormde of gereformeerde kerken (in het
Frans: Eglise réformée).
Protestanten in België
Deze
‘familieruzie’ liep zo uit de hand dat West-Europa in een diepe crisis geraakte,
inclusief een reeks godsdienstoorlogen. In België zegevierden de
rooms-katholieken en de protestanten moesten weg. Hun godsdienst werd verboden.
Pas nadat Napoleon was verslagen kwam er godsdienstvrijheid, die bij de
oprichting van België (1830) ook in de grondwet werd ingeschreven. Aarzelend
begonnen de protestanten zich te organiseren. De Verenigde Protestantse Kerk
in België (de VPKB) werd opgericht, waarin nu ongeveer 200 lokale
geloofsgemeenschappen zijn verenigd. Daarnaast zijn er ook talloze ‘vrije
kerken’, waaronder de geloofsgemeenschappen van Afrikaanse oorsprong de laatste
jaren een steeds opvallender plaats innemen.
Protestantisme een individueel geloof
De
meeste protestanten beleven hun geloof tamelijk individueel en voelen zich prima
thuis binnen een lokale geloofsgemeenschap, zonder veel formaliteiten. Meer moet
dat voor hen niet zijn. Er wordt over alles nagedacht en veel gepraat, want
protestanten nemen niet zomaar voor waar aan wat iemand beweert. Wat bij alle
verschil van mening opvalt, is dat ze allemaal voor hun opvattingen verwijzen
naar de Bijbel. Logisch, want dat is – sinds Luther – de enige bron van gezag.