De Vlaemsche

EVANGELIEBODE

 

(1862 - 1882)

Nederlandstalig tijdschrift van de Belgische Christelijke Zendingskerk. Het blad verschijnt om de 14 dagen.Het eerste nummer komt uit op woensdag 15 januari 1862. Vanaf 1865, 4e jaargang nr.1, verandert de naam in Vlaamsche Evangeliebode.

 

Voornaamste initiatiefnemers: Th.A. Eggenstein evangelist in Kortrijk, vanaf 1864 predikant te Antwerpen. Het blad publiceert meditaties, berichten uit de kerken in de verschillende landen, levensschetsen, bekeringsverhalen, berichten uit de BCZK en de Vlaamse gemeenten, alsmede een opgave van hun kerkdiensten en samenkomsten.

 

Het redactieteam bestaat vnl. uit predikanten uit Th.A. Eggenstein, A.W. Haksteen (Leuven); A.J. Van Eelde (Brussel); A. van Schelven (Gent). Ds. Eggenstein is, met een tussenruimte van enkele jaren, vanaf het begin hoofdredacteur.

 

 

Wegens te weinig abonnees en wegvallen van financiële steun, houdt het blad op te verschijnen in 1882. De laatste editie komt uit op vrijdag 15 december 1882, 21e jaargang nr.24.

 

 

 

 

 

 

 

erfgoeddag 17 april 2005

 

 

uitgebreidere tekst: zie ommezijde

De Vlaemsche Evangeliebode (1862 - 1882)

 

Geen kerkgemeenschap zonder kerkblad. Locale blaadjes waren er genoeg, maar de Belgisch Christelijke Zendingskerk, waartoe deze Vlaamse protestantse gemeenschap behoorde was overwegend franstalig en lange tijd was er geen Nederlandstalig kerkblad, dat ook presentabel was voor de buitenwacht. Le Chrétien Belge (vanaf 1850), de Revue Protestante Belge, Notre Eglise en Paix et Liberté waren alle in het Frans, wat een probleem was voor de leden van de (aanvankelijk vier) Nederlandstalige gemeenten. Zij voelden behoefte aan een geregeld verschijnend blad in de moedertaal. In 1862 is het zover. Er komt een Vlaamstalig tijdschrift, met name De Vlaemsche Evangeliebode, met onder de titel de woorden van Jes.52 : 7a Hoe liefelijk zijn op de bergen de voeten desgenen, die het goede boodschapt, die den vrede doet hooren.

 

De voornaamste initiatiefnemer is Th.A. Eggenstein (toen nog evangelist in Kortrijk, vanaf 1864 predikant te Antwerpen). Het eerste nummer komt uit op woensdag 15 januari 1862. Vanaf 1865, 4e jaargang nr.1, verandert de naam in Vlaamsche Evangeliebode. Dit als gevolg van het besluit van Koning Leopold I (1790-1865) van 21 november 1864, inzake een door te voeren taalwijziging. Daarin wordt o.m. bepaald dat woorden met ae en ue met aa en uu geschreven dienen te worden. Hoewel daartoe niet verplicht, gaat de redaktie de nieuwe schrijfwijze toepassen. Maar, schrijft  dan in zijn blad:

„Wij laten het echter aen de persoonlijke overtuiging dienaengaende van elk onzer over, of hij ook de andere vastgestelde wijzigingen wil aennemen of niet.”

 

Het blad publiceert o.m. meditaties, berichten uit de kerken in de verschillende landen, levensschetsen, bekeringsverhalen, berichten uit de BCZK en de Vlaamse gemeenten, alsmede een opgave van hun kerkdiensten en samenkomsten. Het redactieteam bestaat vnl. uit predikanten uit Th.A. Eggenstein (vanaf 1864 predikant te Antwerpen), A.W. Haksteen (Leuven); A.J. Van Eelde (Brussel); A. van Schelven (Gent). Ds. Eggenstein is, met een tussenruimte van enkele jaren, vanaf het begin hoofdredacteur.

 

Het blad voorziet in een behoefte. Maar, in het laatste nummer van 1868 schrijft Ds. Van Schelven in een artikel Eene jaarweek achter u! over zeven jaar Evangeliebode, dat het blad niet overal met vreugde ontvangen wordt. Menigmaal wordt het „met schandmerken geteekend” teruggezonden, verscheurd, beklad, zelfs deels verbrand.

 

Om financieel rond te kunnen komen moeten er minstens 600 betalende abonnees zijn. Eind 1862 zijn er slechts 400 en eind 1863 440 abonnees, waarvan plm. 200 uit Nederland. Veel groter wordt dit aantal niet. Uiteindelijk kan het blad blijven bestaan, dank zij een jaarlijkse ondersteuning van het Engels Traktaatgenootschap. Tenslotte zijn er van de vijf personen die in 1862 het initiatief tot de uitgave van dit blad namen, „met veel wisseling onder de mede-arbeiders, slechts twee overgebleven”: Eggenstein en Haksteen. Zij schrijven in een gezamenlijk artikel:

„En die twee: hun jaren vermeerderen, maar met de jaren niet hun werkkrachten, wel hun werkzaamheden; zodat zij, om zich te beter en te onverdeelder aan hun eigenlijke taak te kunnen wijden, niet zonder diep leedwezen van de verdere uitgave van dit blad moeten afzien.”

 

De laatste editie van het blad komt uit op vrijdag 15 december 1882, 21e jaargang nr.24.

 

erfgoeddag 17 april 2005

 

 

korte tekst: zie ommezijde