GEMEENSCHAPPELIJKE VERKLARING RELIGIEUZE VERANTWOORDELIJKEN
N.a.v. van de stemming in de senaatscommissie Justitie en Sociale Zaken over de verruiming van de euthanasiewet voor minderjarigen
Woensdag, 27 november 2013
BRUSSEL (KerkNet) – De verantwoordelijken van de christelijke Kerken, de islam en het Jodendom hebben een gemeenschappelijke verklaring gepubliceerd waarin ze hun ontgoocheling uitspreken over de goedkeuring in de senaatscommissie Justitie en Sociale Zaken van de uitbreiding van de euthanasiewet voor minderjarigen.
Hieronder volgt de integrale tekst van hun verklaring. Eerst echter mijn commentaar. Integenstelling tot de suggestie spraken zij namelijk niet namens mij, en om precies te zijn, ook niet namens de protestants- christelijke kerk. De voorzitter van de Verenigde Protestantse Kerk in België (VPKB) weigerde deze verklaring mee te ondertekenen, nadat hij de eerdere verklaring wel had onderschreven. Motivatie bij hemzelf na te vragen: synodevoorzitter@vpkb.be
Als protestants christen heb ik moeite met de term
‘religieuze leiders’ en al helemaal als die zeggen namens allen te spreken. Dat
doen ze niet. In dit geval in elk geval niet namens mij. Naar mijn aanvoelen,
als mens en christen (maar ik voel geen spanning tussen beide), doet de visie
zoals verwoord in dit communiqué geen recht aan de bittere werkelijkheid en
diepe strijd waarin ouders en kinderen rondom het levenseinde soms terecht komen
(t zij jong, t zij oud). Ook is het een slag in het gezicht van politici die op
integere wijze hun wetgevend ambt vervullen, en zich nochtans voluit gelovig
noemen.
zie ook mijn opiniestuk
n.a.v. de aanneming van de wet in DM.
----
GEMEENSCHAPPELIJKE VERKLARING RELIGIEUZE VERANTWOORDELIJKEN
“Op woensdag 6 november 2013 hebben de verantwoordelijken
van de erkende erediensten in ons land een gemeenschappelijke verklaring
ondertekend waarin ze zich verzetten tegen de uitbreiding van euthanasie voor
minderjarigen. Dit was nog nooit eerder gebeurd.
Vandaag, woensdag 27
november 2013 , kunnen we alleen maar onze teleurstelling en ons verdriet
uitspreken. De angst en machteloosheid van ouders die een kind zien lijden en
veel te vroeg zien sterven, grijpen ons aan. Wij geloven dat palliatieve zorg en
sedatie een waardige manier zijn om een stervensziek kind nabij te zijn.
Praktijkartsen, oncologen en dokters op intensieve zorgen hebben het ons klaar
en duidelijk bevestigd. Laten we naar hen luisteren.
Wij pleiten voor een
stopzetten van therapeutische hardnekkigheid en voor een vervanging ervan door
een aangepaste palliatieve zorgverlening.
Wij mogen geen kinderen laten
lijden: lijden kan en moet worden verlicht. De geneeskunde beschikt daarvoor
over de middelen. Maar we mogen het stellen van een daad die de dood tot gevolg
heeft niet banaliseren. We zijn immers gemaakt voor het leven.
Van iemand
houden tot het einde vereist een immense moed.
Een einde maken aan het leven
is een daad die niet alleen een individu doodt, maar ook het sociale weefsel in
onze samenleving en onze families, die in de greep zitten van een groeiend
individualisme.
Laten we zieken en hun familie, maar ook alle zorgverleners
met liefde bijstaan.
En als de ziekte het dan toch haalt, laat de zieke dan
worden omringd door onze intense genegenheid en een onvoorwaardelijk respect
voor het leven.
Rabbijn Albert Guigui, grootrabbijn van Brussel
Kanunnik Robert Innes, voorzitter van het Centraal Comité van de Anglicaanse Kerk in België
Mgr. André-Joseph Léonard, voorzitter van de Bisschoppenconferentie van België
De heer Geert Lorein, voorzitter van de Federale Synode van Protestantse en Evangelische Kerken in België
Metropoliet Panteleimon Kontogiannis, exarch van het Oecumenisch Patriarchaat van Constantinopel (orthodoxe Kerk)
De heer Semsettin Ugurlu, voorzitter van de Executieve van Moslims van België”
----
This site was last updated
november, 2025