|
|
|
relevant differences in MS
London MS Add 15722 |
|
|
|
© Dick Wursten
(dick[at]wursten.be) 2015
Er gebeurt iets wonderlijks,
iets uitzonderlijks. God
spreekt.
De rede raakt de draad kwijt,
de natuur wordt om de tuin
geleid:
Het naamwoord verliest z'n
zelfstandigheid,
en wordt verbogen,
De actie in de tijd wordt
passie(f),
als dit Woord begint te
klinken.
Met deze syntaxis/koppelwerkwoord/ slaat het
Woord
elke regel met verstomming.
Het Woord is vlees geworden
|
1. Grammatica
Exceptivam actionem
Verbum Patris excipit,
Dum deludit rationem,
Dum naturam decipit:
Casualem dictionem
Substantivum recipit,
Actioque passionem
In hoc verbo concipit.
In hac Verbi copula
Stupet omnis regula.
Verbum caro factum est. |
|
The
Word of the Father makes
something exceptional happen,
while reason is duped
and nature deceived.
The substantive (noun) receives
a casual declinaton (inflection?)
And the active begets
the passive with this Word.
With this union of the Word
(copulative verb)
every rule is confounded.
The Word has become flesh |
NB: Verbum in Latin = Word &
Verb
grammatical/linguistic terms:
dictio = inflection (verbuiging)
casualis = naamval
copula = copulative (koppelwerkwoord)
|
|
Temidden der redeneerwijzen
verliest de contradictie-regel haar plaats,
tot haar eigen verbazing
wordt ze in de hoek gezet.
De logica valt stil, zwijgt,
spreekt zichzelf tegen,
beschaamd bloost ze
om haar eigen dwalingen.
Door zulke verbanden te leggen
slaat het Woord
elke regel met verstomming.
|
2. Dialectica
Inter locos locum nescit
Locus a contrariis,
Suum locum obstupescit
Exceptum ab aliis:
Fit elinguis, obmutescit
Fallitur in propriis
Et de suis erubescit
Logica fallaciis.
In hac Verbi copula
Stupet omnis regula
|
|
Among the loci the argument
drawn from contraries has no place.
Its is stupefied that its
place is set apart from all others.
Dialectic is speechless, falls silent.
It is false in its own properties
(according to its own rules)
and blushes for its own errors.
|
locus = way of reasoning (place, rank) |
|
De zingeving van het naamwoord
begin te schuiven, weg van de natuur,
als de menselijke toestand
onder Gods jurisdictie komt.
Een nieuwe wijze van spreken:
en de zinsbouw staat op z'n
kop;
een nieuw accent in de opbouw:
en de hele tekst klinkt anders.
Door zulke zinsverbanden slaat
het Woord
elke regel met verstomming. |
3.
Rhetorica
Peregrinat a natura
Nominis positio
Cum in Dei transit jura
Hominis conditio.
Novus tropus in figura,
Nova fit constructio
Novus color in junctura
Nova fit translatio.
In hac Verbi copula
Stupet omnis regula
|
Novus color in junctura
.... conjunctio
Novus tropus in figura
.... conversio |
The positioning power of the
Noun wanders
away from (its) nature.
when the human condition
passes into divine jurisdiction.
A new trope in figure (figural speech)
a new construction takes place
a new color (aspect/metaphor?) in the joining
a new translation/interpretation takes place.
|
nominis positio = primary
signifying power of a word. |
|
Aan het ene vasthoudend
verandert de eenheid ,
Aan het ene zich overgevend
wordt het andere verenigd.
Het gelijke wordt verschillend
en het verschil is toch gelijk,
terwijl de enkelvoudigheid
haar grens niet overschrijdt.
Door zulke koppelingen legt het
Woord
elke regel het zwijgen op. |
4. Arithmetica
Dum ab uno non recedit,
Alteratur unitas,
Dum in unum se concedit,
Unitur alteritas:
In diversum idem cedit,
In idem diversitas,
Suum tamen non excedit
Limitem simplicitas.
In hac Verbi copula
Stupet omnis regula
|
|
While not receding from (the) one (oneness)
Unity is altered (is split ?)
While it concedes to be one
alterity is unified.
The same becomes diverse
diversity becomes the same,
Whereas simplicity
Does not exceed its limit.
|
|
|
Als de Maker en het maaksel
wonderbaarlijk zijn verbonden,
welke is dan de modus
van de ligatuur, /
knoop
wat de ordening, wat de
verhouding /
modus
welke banden, welke
aanknooppunten,
welke dwarsverbindingen, welke
eenheid,
De muzikale proportie is met
stomheid geslagen
door het breken van haar eigen
regels.
Door zo'n compositie slaat het
Woord
elke regel met verstomming.
|
5.
Musica
Dum Factoris et facturae
Mira fit conjunctio,
Quis sit modus ligaturae,
Quis ordo, quae ratio,
Quae sint vincla, quae juncturae
Qui gumphi, quae unio,
Stupet sui fracto jure
Musica proportio.
In hac Verbi copula
Stupet omnis regula
|
Una
nodus
modus
Nescit
Musicae |
When a miraculous junction
Unites the Maker and the Made (Man/Nature)
What can be the mode of this ligature,
What the order, what the ratio
What the bonds, what the joining,
which pegs (?), what union.
Musical proportion is stupefied,
by the breaking of its own rules.
|
Some (all?) terms music-related
latinized Greek ? γόμφος =
nail, peg, crossbeam |
|
De geometrisch
oordeelkundigheid
zet zichzelf te kijk,
als het onmetelijke gemeten
wordt
met een aardse maatstaf
/
vleselijk
als de kromming van de cirkel /
wordt veranderd in een
rechte lijn, /
alle kanten op gaat
als het vierkant de bol omvat
en tegelijk in haar besloten
is.
Tegenover zo'n woordverbinding
verstomt elke regel. |
6.
Geometria
Suae artis in censura
Geometra fallitur,
Dum immensus sub mensura
Terrenorum sistitur,
In directum curvatura
Circuli convertitur,
Sphaeram claudit quadratura
Et sub ipsa clauditur.
In hac Verbi copula
Stupet omnis regula
|
Geometer
Nostrae carnis capitur
diversum
|
In the judgement of its art
Geometry fails (errs, is deceived)
When the immeasurable is set up
against terrestrial measure,
[when] the arc of the circle
is changed into a straight line,
and the square encloses a sphere
And at the same time is enclosed by it.
|
de kwadratuur van de cirkel |
|
Het licht van de zon,
wolkbedekt
als onder een wolkensluier,
protesteert tegen onze
donkerheid, /vleselijkheid
en toch is haar licht niet
gedempt:
Op onze zwakte richt
hij zich, /
op zich neemt
de zon opgegaan vanuit de
Maagd,
aan de zwakke krachtgevend,
licht in de duisternis.
met deze combinatie slaat het
Woord
elke regel knock out. |
7. Astronomia
Solis lumen nube tectum
Nubis sub velamine,
Nostrae nubis fert objectum,
Nec hebet in lumine:
Nostrum vergit in defectum
Sol ortus de Virgine,
In defectum dans effectum
Lumen in caligine.
In hac Verbi copula,
Stupet omnis regula
|
carnis
in se fert
defectu |
The light of the sun, covered
by a cloud
under the clouded veil
makes an objection against (?) our darkness
while its light is not dimmed.
A sun born of a virgin
bends over towards our defect/weakness
giving strength to our defect/weakness.
A light in the darkness.
|
|
|
|
|
|
|
|
ernatum
fuisse perquam ingeniose cecinit.