Friedrich Nietzsche
online editie (D) en vertaling
(NL)
(klik op de titelpagina hieronder)

De eerste editie van de Vrolijke Wetenschap (1882) heeft een uitspraak van Ralph Waldo Emerson als motto: "To the poet, to the philosopher, to the saint, all things are friendly and sacred, all events profitable, all days holy, all men divine." (The Journals and Miscellaneous Notebooks. vol. VIII: 1841-1843), door Nietzsche alsvolgt vertaald:
Dem Dichter und Weisen sind alle Dinge befreundet und geweiht, alle Erlebnisse nützlich, alle Tage heilig, alle Menschen göttlich.
Voor dichters en wijzen zijn alle dingen als vrienden, voor hen is alles gewijd; al wat ze beleven is nuttig; alle dagen zijn hen heilig, alle mensen goddelijk. [opm. De 'filosoof' van Emerson is een 'wijze' geworden, en al vertalend is de 'heilige' verdwenen.)
Deze open, verwelkomende, vriendelijke atmosfeer ten
opzichte van alles wat hij om en in zich waarneemt (sensitief,
sensibel), doortrekt nog grote delen van het boek. Het leidt tot
blijmakende inzichten, een vrolijke wetenschap. In
1886/7 heeft Nietzsche een
vijfde boek toegevoegd, plus een
cyclus met gedichten/liederen. Dat verstoort - letterlijk - de
samenhang tussen dit boek en het volgende (Also sprach
Zarathustra, 1883): Het laatste aforisme van het vierde boek
(nr. 342, titel: Incipit tragoedia) is
namelijk quasi gelijk aan het begin van dat boek en introduceert
Zarathustra. Die link is
sinds de tweede druk verbroken. Dat stoort, - mij.
Maar die tweede druk heeft Nietzsche toch zelf gesuperviseerd! Zeker.
Maar dat is geen argument tegen de eerste druk. En nog
minder, als je je realiseert dat de tweede druk op z'n minst óók een
poging Nietzsche's nieuwe uitgever was, om de onverkochte stock
van de eerste druk alsnog te kunnen slijten, vanzelfsprekend als een
"geheel vernieuwde en vermeerderde uitgave". Vandaar het
voorwoord, het vijfde boek, de liederencyclus van 'Prinz Vogelfrei'.
Ik vind het geen verbetering. Vandaar dat ik mij in mijn
vertaling richt op de gedachten (Pensées) uit de eerste
vier boeken.
De gedichten
waarmee ook de eerste uitgave begint, heb ik ook
niet vertaald. A. omdat ik dat niet kan (het wordt proza of het worden
rijmpjes, beide niet gewenst. B. Hans
von Bülow heeft Nietzsche de ogen geopend voor het feit dat hij
geen componist was, ook al dacht hij zelf van wel. Iets soortgelijks
heeft nooit iemand met vergelijkbaar gezag tegen Nietzsche gezegd
m.b.t. zijn gedichten. Nietzsche's poëtische zeggingskracht zit echter
in zijn proza, niet in z'n gedichten. Zijn proza is soms pure poëzie,
en zeer muzikaal. Zijn verzameld bundels zijn zeer geslaagde
muzikaal-evocatieve gedachten-composities, rapsodisch brein-vuurwerk.
Ze lezen is ze uitvoeren, horen en proeven tegelijk.
Ik vertaal ze, omdat niet veel mensen het historisch beladen Duits van Nietzsche nog machtig zijn. Deepl of Chatgpt kan de tekens wel min of meer correct overzetten in een ander taalsysteem, maar je hoort zijn stem niet. En dat moet, wil je hem verstaan. In de samenhang van klank, ritme, beeld, en inhoud ontstaat namelijk de betekenis, de gedachte die te denken geeft, die je moet proberen te vatten (niet simpel), je eigen maken, en waarop je ook uitgenodigd wordt te reageren, die tegen te spreken (nr. 297). Pretentie heb ik als vertaler niet. Voor mij was het een oefening in goed lezen. Vanzelfsprekend ben ik schatplichtig aan Pé Hawinkels en Hans Driessen, wiens vertalingen zijn gepubliceerd (Arbeiderspers/Boom-Vantilt). Wilt u een volledige versie in boekvorm: koop die. Ik ga echter in mijn lezing eigen wegen, en neem af en toe zelfs een andere afslag, — bewust. Mijn 'credentiebrieven'? Duits op het gymnasium in de jaren 1970, een op Duitsland geöriënteerde studie theologie in de jaren 1980, en een langdurige omgang met Bach's cantates (ja, dat helpt echt om Nietzsche te verstaan). Zodoende: for what it's worth.
oktober 2025 - Dick Wursten