De liefde voor literatuur en poëzie kenmerkte de Benedictijnen (waartoe de abdij hoorde) van wat men wel eens de Romaanse Renaissance van de 11-12de eeuw heeft genoemd (intellectueel centrum: de klooster school van de Victorijnen nabij Parijs). Je kunt dat goed zien in de teksten die op het timpaan van Conques zijn gegraveerd. Het is meer dan 'onderschriften' (of bovenschriften). Als je de hieronder genummerde teksten achter elkaar zet, dan vormen de inscripties een pefect gedicht. Dat wil zeggen: het zijn 12 Leonijnse verzen (= 5 a 6 versvoeten, met een rijmklank in (of net voor het midden) en het eind). Voor ik eraan begin: alle afbeeldingen en transcripties komen van de website van Pierre Séguret https://www.art-roman-conques.fr/index.html. Geweldig rijk aan informatie...
Deze vorm van Latijnse versificatie was erg in de mode in de
kloosterschool (voorloper van de latere universiteiten) in
Parijs bij de Victorijnen (grote naam: Hugo van
Sint-Victor). Het leonijnse vers is ook mnemotechnisch heel
interessant. Door het vaste metrum en binnenrijm, onthoud je
gemakkelijker wat er staat. Een dichtvorm als geheugensteun. Zoals
gezegd wordt het leonijnse vers gekenmerkt door binnenrijm. De 2x5
die de verkorenen en verdoemden beschrijven zijn hexameters (6
heffingen) met rijk rijm. De laatste twee (= regel onderaan het
timpaan) vormen een elegisch distichon (eerste regel is hexameter (6
heffingen), tweede pentameter (5 heffingen). Hierdoor is er na
durum een dreigende cesuur. Lees gewoon luidop voor en je merkt
het. Het
Latijn is moeilijk lezen voor ons modernen omdat indertijd woorden werden
'ingekort' (en hier op wel bijzonder ingenieuze wijze), en U/V een en dezelfde letter was (ik heb
hieronder de U's geschreven waar wij ze verwachten), en de
tweeklanken 'oe' en 'ae' beide als 'e' werden geschreven. Dus als
er PENIS staat, versta PAENIS of POENIS (straffen), niet penis.
In regel 6 lijkt het erop dat de auteur
bewust speelt met OMNES en HOMINES. Het eerste woord past binnen het
metrum, het tweede niet. Hij bedoelt echter het tweede, en schrijft
dus HOMNES. Er zit maar 1 schrijffout (graveer-uitkap-fout) in:
Regel 9: FALSD moet zijn FALSI. In regel 4 is de begin-C van Casti
(helemaal links bij het dak van Abrahams schoot) er wel geweest,
maar verdwenen in de loop van de tijd.
NEDERLANDS
FRANSE vertaling (van de website https://www.art-roman-conques.fr/12vers.html)
Er staat nog meer tekst op het timpaan.
Dat zijn dan
onder/bovenschriften, of schriftcitaten (spreuken rond het Laatste Oordeel,
Mt. 25).
Even van boven naar beneden..
HELEMAAL bovenaan herkent u in sterk afgekorte (en beschadigde) vorm het 'INRI' Iesus Nazarenus Rex Iudaeorum.
Daaronder SOL (zon) LANCEA (lans), CLAVI (spijkers/nagels) LUNA (maan).
Daaronder "Dit teken van het kruis zal in de hemel zijn wanneer" (vul aan:
"de
Heer zal komen om te oordelen"). Dit is geen letterlijk bijbelvers, maar een
'ingevuld' bijbelcitaat uit de liturgie (antifoon) van het feest van de
'inventio crucis'. Full text: Hoc signum crucis erit in caelo cum
dominus ad judicandum venerit tunc manifesta erunt abscondita cordis nostri;
alleluia, alleluia.
Zowel aan de
rechter- als linkerhand van Christus is een spreuk te lezen om sterk
afgekorte vorm, maar bekend, want een bijbeltekst: Ik vul ze aan.
- Aan
Christus rechterhand: [komt gij gezegenden] van mijn Vader, neemt bezit [van
het rijk, dat] voor u [is bereid].
- Aan zijn linkerhand: "wijkt van mij
[verdoemden,in het eeuwig vuur]."
rechterhand: I PATRIS MEI P..IDETE VO (voluit:
[VENITE BENEDICT]I PATRIS MEI P....IDETE [REGNVM QVOD] VO[BIS PARATVM
EST]
linkerhand: DISCEDITE A ME M[ALE]DI[CTI] (het laatste was vroeger nog zichtbaar naar 't schijnt. U mag aanvullen: IN IGNEM AETERNVM)
Er is nog meer, maar dit lijkt me genoeg.
Ook de schrijfwijze van Christus is ingenieus (niet vanwege plaatsgebrek, maar vanuit...: Χριστός (Christos) wordt in het Latijn Christus. Hier moet de ablatief staan: CHRISTO , maar voor de aardigheid schrijft de schrijver XPISTO , d.w.z. de Griekse lettres X (Xhi) et P (Rho).
Van de franse website nog dit:
UNE SCANSION EXEMPLAIRE
Filoloog François De Coster beschrijft het reciteer ritme als "onthutsend duidelijk", het resultaat van een onberispelijke prosodie in de afwisseling van lange en korte lettergrepen, en een perfect metrum volgens de regels van de Latijnse versificatie. Hij wijst er ook op dat de rijmen altijd rijk zijn. De versvoeten bestaan uit één tot vier lettergrepenL hier ziet u de tekst met accentueringen
Indien moeilijk leesbaar: klik op de afbeelding (Lange lettergrepen worden gemarkeerd met een macron (-); korte lettergrepen
met een micron (∪). Interne rijmen zijn onderstreept, de versvoeten worden
gescheiden door een schuine streep (/) en de cesuur wordt aangegeven met een
verticale balk (I).
2025 Dick Wursten
met gebruikmaking van het overvloedige materiaal
beschikbaar op
https://www.art-roman-conques.fr/index.html. Geschreven door niemand
minder dan Pierre Séguret
Home
Up
Charlotte de Bourbon
Books
Movies
de vierde Wijze
Franciscus' vogelpreek
Holy ignorance
Aanbidding der koningen
de
mythe van Europa
Pelgrimage naar Vézelay
de verboden lezing
A
gothic incarnation
Dichters
de nar bij het altaar
Conques
Maria Magdalena
Charivarius
|
This site was last updated
januari, 2025